Lal Girit Mutfağı

Cunda'nın sahil balıkçılarında aradığınız lezzeti bulamadıysanız benim gibi, sizi ara sokakta yer alan Lâl Girit Mutfağı'na davet ediyorum. Çok sevdiğim bir arkadaşımın tavsiyesiyle gittiğim bu mekan bende çok özel bir yere sahip oldu. Tattığım her lezzet olağanüstüydü.

Cunda Adası manzarası, havası, insanları bakımından çok güzel bir ada. Peki ya lezzet? Geçen seneki gidişimde lezzet olarak biraz hayalkırıklığına uğramıştım. Oysa bu seferki gidişimde Lâl Girit Mutfağı'nın tatlı sahibesi Emine Hanım'ın olağanüstü yemekleri sayesinde Cunda'nın gözümdeki değeri çok arttı.

Mekan sahil kenarında değil, paralel sokakta gizlenmiş. Onu keşfedenler için harika bir lezzet şöleni var.

Mekanın sahipleri Emine Hanım ve Yusuf Bey tanıştığım en tatlı, en samimi çiftlerden biri. Hiç üşenmeden mekanın kuruluş hikayesini en ince ayrıntılarıyla benimle paylaştılar. 2003 yılında aile ekonomisine katkı olsun diye zor şartlarda bu mekan açılmış. Hatta o kadar zor ki, bu uğurda Emine Hanım hastaneye bile kaldırılmış. Ama her şeye değmiş olacak ki, şimdi kemikleşmiş bir müdavim kitlesi var. Emine Hanım'ın tek arzusu, misafirlerine daima en doğal ürünlerle en lezzetli yemekleri sunmak.

Giritli bir aileden gelen Emine Hanım, aile büyüklerinin yanında Girit Mutfağı'nı öğrenmiş. Küçüklüğünden beri haşır neşir olduğu otları çok iyi biliyor. Neyin yanında hangi ot yakışır hesabını yaparak yemeklerini ona göre pişiriyor. Ve de hep tadımlığı küçük oğluna yaptırıyor.  

Emine Hanım'a Neden Lal ismi diye sordum. Lal kelimesinin anlamı var benim için, dedi. Parlak kırmızı renge sahip değerli bir taş. İnşallah benim açtığım restoran da bu değerli taş gibi değerli olur diye içimden dilemiştim.

Biraz da size mekandan bahsedeyim. Eskiden depo olarak kullanılan tek katlı mekan Emine Hanım'ın uzun uğraşları sonrasında sıcak bir yuva havasına kavuşmuş. İç mekan çok süslü. Duvar kağıdı, çiçekler, lambalar... Hepsi mekana bir kadın eli değdiğinin işareti sanki. Dış mekan ise daha sade. Bahçeye atılmış tahta masa ve sandalyelerin tek süsü mavi renkli sandalye yastıkları. Masa örtüleri bile sade. Işıklandırması ise köy meydanına kurulmuş düğün havasında. Güzel bir havada Cunda'ya gitmişseniz, mutlaka bahçede oturun. Mekanın tadı öyle çıkıyor. 

Emine Hanım'ın yemekleri en az anlattığı hikayeler kadar leziz. Ölü sezonda gitmiş olmamıza rağmen yemek dolabı dopdoluydu. Hepsinden tatmak istediğimizi belirtince, masamıza birbiri ardına yemekleri göndereceğini belirtti. 

Gelelim yemeklere. Masamızı ilk şenlendiren mezeler oldu. O kadar çok geldi ki, maddelesem daha iyi olur. 

	Enginar Dolma: Masamıza gelen ilk meze tabağı. Ağır bir meze gibi dursa da, tam tersi. Midenize oturmayan ağızda dağılan bir tat. Çok hafif. Pirinçler tane tane, yumuşak.  En beğendiğim mezelerden. biri
	Bademli Ezme:Bilinen salça ezmesi. Bademli ve bol zeytinyağlı. Ekmeğe sürüp sürüp yemelik. Ki öyle yaptım zaten. :)
	Atom Kabak Dolması: Hangi mezeden tatsam çok sevdim. Kabak dolması da onlardan biri. Enginar dolma gibi, pirinçleri tane tane yumuşak. Cunda'nın lezzetli yoğurdu ve dereotuyla süslenmiş.
	Patlıcan Ezme: Yoğurtlu patlıcan ezme klasik bir meze diye düşünmeyin. Zeytinyağından dolayı İstanbul'da yapılan patlıcan mezelerinden çok daha lezzetli! Ayrıca yoğurt köz patlıcanın tadını öldürmemiş. Bulamaç gibi sunulan mezelerden biri değil. Aynı zamanda patlıcanın köz tadı ağır basmıyor. Güzel bir denge kurulmuş.
	Girit Lokumu: Patlıcan ve cevizle yapılan bu mezeyi ilk defa Lâl Girit Mutfağı'nda tattım. Ve bayıldım!
	Kaşarlı Girit Kabağı: Girit mezesi. Güveçte yapılan bu mezenin tadını veren kabaktan ziyade, kaşar peyniri. Çok lezzetli.
	Karidesli Enginar: En son tattığım bu meze, tüm tattıklarım arasında kral oldu. Emine Hanım'ın dediğine göre bizim geldiğimiz günden 15-20 gün önce kendi kendine keşfetmiş karidesli enginarı. Önce oğluna denettirmiş. (Oğlunun damak zevkine çok güveniyor.) Oğlu onay verince de meze dolabına eklenmiş. İyi ki de eklenmiş! Çok lezzetli ve çok değişik bir tat. Enginarı hiç karidesle düşünmemiştim daha evvel. Birbirlerine çok yakışan bir ikili olmuşlar.
	Sıcak Otlu Meze: Emine Hanım ile sohbet esnasında, geçen yıl sahil balıkçılarından birinde tattığım Sıcak Otlu Meze'den nefret ettiğimi anlattım. Güldü; bi de bendekini dene, ondan sonra kararını ver, dedi. Meğersem çoğu restoranda olması gereken otlardan daha farklı otlar kullandıkları için (kısacası ellerinde kalan tüm otlar!!!) mezenin tadı da acı oluyormuş! Emine Hanım'ın hazırladığı ile sahilde yediğiminki arasında dağlar kadar fark vardı! Otlar kesinlikle acı değil. Yoğurt bol ve üzerine dökülen kızgın zeytinyağının tadı bambaşka!

Sıcak otlu meze bittiğinde biz de bitmiştik aslında. Midem tıka basa doluydu. Ama ara sıcaklar geldiğinde dayanamadım, yedim.  Girit Böreği ve Lal Girit Mutfağı'nın spesiyal sebzeli böreği harikaydı. Doydum demeyin, mutlaka deneyin.

Ana yemeği yemeye halimiz kalmamıştı. Mekanın spesiyali Kekikli Kuzu İncik. Ben balık yemek istiyorum diyenler ise balıklarını kendileri getirmek zorunda. Emine Hanım onlar için pişiriyor.  

Lal Girit Mutfağı'nın lezzetli yemeklerinin sırrı bence kullandıkları zeytinyağı. Yusuf Bey'in baba mesleği olan zeytinyağ üreticiliği sebebiyle kendi ürettikleri kaliteli zeytinyağını kullanıyorlar.

Ben bu mekandan çok mutlu ayrıldım. Sunulan lezzetli Girit yemekleri, mekanın sıcak insanları ve hoş sohbetleri mükemmel. Emine Hanım, her daim müşterilerine mükemmel lezzeti sunmaya çalışan biri. Cunda'ya gitmeyi planlayara Lâl Girit Mutfağı'na uğramalarını mutlaka tavsiye ediyorum. Ben zira her gidişimde mutlaka Emine Hanım'ın yemeklerinden tadıyor olacağım.